Translate

jueves, 31 de marzo de 2016

O SISTEMA SOLAR MÁIS GRANDE DO UNIVERSO

    Trátase do sistema formado pola estrela TYC 9486-927-1  e o planeta 2MASS J2126-8145. Este planeta ten unha masa entre 12 e 15 veces superior á de Xúpiter, é dicir, entre 3.800 e 4.770 veces a masa da Terra. Podería parecer un planeta xigante, pero os espertos non o creen así. 
     Este planeta ten unha masa demasiado pequena para a gran órbita que ten, equivalente a unha anchura de 140 órbitas de Plutón, ou 7.000 órbitas terrestres. Referindose aos números, este planeta ten unha órbita de un billón de kilómetros respecto á súa estrela. 
    Con estes datos, os científicos puideron calcular o seu período orbital aproximado, é dicir, canto tarda en dar unha volta á súa estrela. Este período é de aproximadamente 900.000 anos. Tamén se afirma que o planeta leva orbitando á estrela entre 10 e 45 millóns de anos, polo que o planeta como moito apenas habería dado 50 voltas á súa estrela en todo ese tempo. 
El Principito
    Este sistema é en difinitiva o máis grande atopado ata agora, triplicando a distancia planeta-estrela do anterior sistema máis grande. 
    Como anécdota. cabe dicir que tanto o planeta como a estrela coñecíanse dende hai oito anos, pero debido á enorme distancia que os separa, non se había atopado relación algunha entre eles. Un habitante de ese planeta vería a súa estrela como unha máis no horizonte, e moi posiblmente nin se daría de conta de que a estaba orbitando. 
    

jueves, 17 de marzo de 2016

DESCUBRIMENTO DAS ONDAS GRAVITACIONAIS

   Recentemente realizouse un descubrimento que se podería catalogar de "único". Fai xa un século, Albert Einstein asegurou que existía un fenómeno chamado onda gravitacional. As ondas gravitacionais son perturbacións no espacio tiempo producidas por corpos masivos acelerados. Como exemplo, poderíase por un anaco de papel ou plástico que se encolle e estira mentres está na túa man. 

    Recentemente os científicos da colaboración LIGO conseguiron probar que Einstein tiña razón. A través dos modernos detectores de dúas sondas enviadas ao espazo conseguiron localizar as ondas gravitacionais producidas por dous buracos negros a punto de colisionar. Estes dous corpos teñen unha masa igual a 30 masas solares e atópanse a 1.300 millóns de anos luz. Acércanse un ao outro cunha velocidade de aproximadamente a metade da da luz.

    Ademais destas sondas, a colaboración LIGO ten dous laboratorios xemelos en EEUU, un en Livinston e outro en Washington, separados miles de kilómetros, que en 2015 xa tiveran un primer encontro con estas ondas, recibindo os dous unha sinal con 7 milisegundos de diferencia dunha onda gravitacional dos mesmos buracos negros. A colisión dos mesmos produce unha enorme cantidade de enerxía, que en termos dos científicos, "sacude" todo o espazo tempo. Sen embargo nós non nos damos conta porque estas vibracións teñen unha amplitude decenas de veces inferiores a un cabelo humano.
  
    Afirman que é un anuncio histórico no que traballaron centos de persoas durante décadas. Agora, existe unha nova e amplia ventá de estudo que requerirá dunha nova xeración de obvservadores e investigadores, acompañado de novos desenvolvementos de tecnoloxías que nos permitan descubrir un pouco máis sobre o que nos rodea.




jueves, 10 de marzo de 2016

A CARNE E O NOSO ROSTRO

Os primeiros representantes do xénero "homo" comezaron a consumir carne fai 2,6 millóns de anos, e isto foi un elemento clave na evolución dos seres humanos ata a aparición da agricultura. Despois, desenroláronse industrias líticas e técnicas de cocinado que puideron afectar tamén á morfoloxía da boca, da cara e dos dentes, aínda que non se sabe con certeza cales puideron ser os cambios exactamente.

Posteriormente os humanos comezaron a desenrolar cerebros máis grandes e complexos, e isto tivo que vir acompañado dunha demanda enerxética maior. Sen embargo, a dentadura destes novos humanos era máis pequena, os músculos da boca máis febles e as mandíbulas e gargantas máis afiladas e estreitas. Isto puido deberse a utilización de distintas ferramentas e mecanismos para cortar e cociñar a carne.
Tras numerosos estudos, descubriuse coas ferramentas para trocear aa carne se podía reducir un 17% o tempo de mastigamento e un 26% a forza requerida para triturar a carne. Ademais, a carne cruda é moi elástica, e coa nosa dentadura actual costaría moito mastigala, xa que se precisan de dentes afiados que a xeración "homo" e os simios non posúen.